RCI pomoc rozmiar Utwórz PDF Drukuj Poleć znajomemu
 Wybrana grafika
 

Kilka słów  rozmaiarach,  bo rozmiar jest ważny !

Wiele tu nie ma do kombinowania jest średnica i głebokość.

Średnica czym mniejsza tym uzyskać z niej można wyższy

ton. To w miarę proszte. Dotyczy to wszystkich bębnów.

Druga to głębokość, czym bęben dłuższy tym większa

odległość między naciągami i tym dłużej wybrzmiewa.

Na jednym końcu skali ,są bębny zastosowane w perkusjach

typu TRAPS czy bez korpusów dżwięk uzyskany jest tylko

z wibracji naciągu. Przykładem skrajnie długich są oktobany, 

które mają ekstremalnie długie, nieproporcjonalne

wręcz korpusy i też tylko górny naciąg.

W skali tak zwanej średniej moża trochę uprościć sprawę

i przyjmując nastepujący tok rozumowania dla muzyki Jazz

bębny powinny być płytkie. Jest tam grane dużo dźwięków

w krótkim czasie i są one zróznicowane siłą udeżenia.

Większość zestwawów Vistalite Ludwiga z lat 70-tych zostało

odkupione od muzyków grających Jazz. Wąska 14" centrala

i reletywnie płytkie tomy 12" x 8" i 13" x 9" idealnie się

nadaje do takiego grania. Do tego płytkie werble o bardzo

dużej wrażliwości na siłę uderzenia. To powodowało, że

kiedy przestały być modne zostały odkupione przez ludzi,

którzy doceniali ich dźwięk, ciepłe, ale krótkie brzmienie.

Muzycy idący w stronę Rocka będą prefewali głębsze

centrale i dłuższe tomy no i głębsze werble 6,5" lub 7".

Większość perkusji sprzedwanych jest jako zetaw o fachowej

nazwie. Można je podzielić na kilka kategorii,

podstawowy podział to Fusion i Rock pierwszy ma

z natury mniejsze rozmiary ( chodzi o średnicę

tomów tenorowych jako standard 10", 12", 14"  bęben

basowy z reguły ma 22",  ale teraz są coraz

modniejsze 20" z regułu nie zbyt długie 14", 16" czasem 18".

Zestawy Rockowy będzie miał  większe tomy tenorowe np

12" i 13" , lub nawet 13" i 14" jeśli dwa.

ale w obecnie produkowanych zestawach to może 

być dodany tylko tom stojący lub zawieszony o średnicy 16"

i  tyle pozostawiając małe tomy tenorowe na przodzie jak

w Fusion.

W latach 70-tch standartowy układ dla zestawów drewnianych

i  tych wykonanych z akrylu. to ( średnica pierwsza ) 22"x14",

tomy tenorowe 12"x8", 13"x9", 16"x16" i werble 14"x 5"

lub 14"x6,5".

Mniej typowe rozwiąznia to zestaw na jakim grał John Bonham

26"x14" , tomy: 14"x10",  16"x16" i 18"x16".

Brak w nim wysokich tonów, ale do ciężkiego rocka to wspaniała

kombinacja choć dziś nie zbyt popularne rozmiary i trzeba mieć kondycję, żeby na tym grać.

Co się zmieniło w obecnie projektowanych zestawach?

Pierwsza zmiana dotyczy central basowych.

Wybrana grafika

Na zdjęciu mamy  centralę 26' x 14" i  dla porównania 20" x 16"

 

Teraz modne są długie centrale DW robi standartowo 22"x18",

a pozostałe firmy 22"x16" lub 22"x18" czasem można spotkać

nawet 22"x20".

 

TOMY TENOROWE

 Wybrana grafika

Te wszystkie tomy mają wysokość 8" od lewej średnica 12" następny ma 10" co jest dziś standartem dla tej średnicy

i kolejny ma 8" czyli dość długi.

 

 

Kolejna zmaina to głebokość to dobór tomów tenorowych,

dziś to 10"x8 12"x9 to standard według DW,  natomiast  

tomy boczne 14"x14 lub 14"x12 lub 14"x11 i 16"x14 lub

16"x12 czasem 16"x16. Tom o średnicy 18"x16 pozostaje

unikatem w zestawach sprzedawanych jak standartowe.

Widać wyraźnie, że w drogich zestawach praktycznie

nie wystepują tomy o średnicy 13" podobnie jak wiele lat

temu zniknęły  tomy  o średnicy 15". Co do zasady, to

jej własciwie brak, bo 12" jest standartowo głębsza bo ma 9"

zamiast 8" podobnie 14" występuje raczej jako tom

boczny niż z przodu i zamiast jak kiedyś mieć głebokość

10" lub 11" dziś jest to 12" lub 14" a nawet czasem 15".

Natomiast tom o średnicy 16" się skurczył  bo głebokość

modna to 12" lub 14" w wiszących tomach bocznych.

Do dziś do rockowego grania preferowane są długie tomy.

kiedyś nazywane potocznie koncertowymi.  Dla dla średnicy

10" będzie 9, dla 12" będzie 10 a dla dla 13" - 11 i  dla 14"

odpowiednio 11 zawieszony z przodu.  Taka konfiguracja

wymaga perkusisty conajmnie 180 cm wzrostu.

Wybrana grafika

Te wszystkie tomy mają średnicę 14", ale pierwszy to płaski werbel o wysokości 5" nastęnie tom taki jak do zestawu Bonhama o wyskokości 10" i  dwie studnie odpowiednio o głebokości 12" i 14" 

 

 

Wybrana grafika

To porównanie największego i najmniejszego tomu tenorowego 

w naszym salonie pierwszy 15" x 13"   drugi 8" x 4"

 

 

 Przykładowa grafika

 To dwa tomy stojące - studnie pierwszy ma średnicę

18" a drugi tylko 14"

 

 

W przypadku bębnów oferowanych przez RCI warto wiedzieć

co się chce grać i  jakie wielkości są indywidualnie preferowane

ponieważ zastawy są robione na miarę dla konkretnego

perkusisty.

Oczywiście zawsze jest dostępna pomoc, ale  trzeba mieć

trochę własej wiedzy jaki  dźwięk się chce uzyskać

na koncercie  i/lub   w studio. Pamiętajmy więc:

mniejsza odległość membram to krótszy dźwięk - więcej

ataku, długi - głęboki beben to bardziej soczysty dźwięk.

Werble

Średnica standartowego werbla to 14" a wysokość 5"

ale wielu perkusistów preferuje głebokość 6,5 lub nawet 7

ale z drugiej strony dostawiają dodatkowy werbel piccolo np:

12"x 4" lub nawet o średnicy 10" i  głębokość od 3" do 8"

aby uzyskiwać dodatkowy mniej typowy dźwięk werbla.

To najczęściej udeżany bęben i trzeba go sobie wybrać

"na słuch". 

Inne tomy tenorowe to tomy  zapewniające więcej "góry"

o średnicach 6" i  8" czli np 6"x 5" i 8"x 7" taką kombinację

potrzebują perkusiści grający muzykę latynowską lub afrykańsą

ale także ci , którzy po prostu chcą mieć większą paletę tonów.

Dla wielu wystarczy dodanie do podstawowego zestawu

8"x7 lub 8"x8 wtedy z lewej strony centrali mamy np 8"x8"

i 10"x8 a po prawej 12"x9" i z boku wiszące 14"x12 i 16"x14"  

na takiej konfiguracji można grać w zasadzie wszystko.  

Do tego centrala 22"x16" lub 22"x18", lub nawet 22"x20" 

 

 Wybrana grafika

 Na koniec coś o mocowaniach tomów tenorowych.

Przykładowa grafika

1. Tom pierwszy ma mocowanie ślizgowe stosowane przez Ludwiga w latach 60 - tych i 70-tych daje male pole manewru w mocowaniu tomów są one zawsze do siebie równoległe.

Przykładowa grafika

2. Mocowanie klasyczne Ludwig było niesamowitą nowością w latach 70-tych daje na statywie możliwośc pochyłu we wszystkie strony jednak przez mocowanie korpusu ogranicza wybrzmiewnie

tomu.

Przykładowa grafika

3. Współczesne mocowanie sztywne stosowane przez wiele firm w tym RCI i Ludwig.

Przykładowa grafika

4. Mocowanie Gibraltar typu GTS to nowoczesny sposób mocowania tomu , można je stosować do tomów posiadających już jakiś system mocowań lub tak zwanych virgin.

Przykładowa grafika

5. Mocowanie VIBRA-BAND Ludwiga ma takie same właściwości jak GTS, ale jest masywniejsze.

 

 
« poprzedni artykuł   następny artykuł »